Ziekte van Alzheimer

Wat is het? 

De ziekte van Alzheimer is de meest voorkomende vorm van dementie. Het is een hersenziekte waarbij door abnormale eiwitstapeling hersencellen geleidelijk afsterven. De hippocampus (het gebied waar het geheugen wordt geregeld) is vaak het eerst aangedaan. Patiënten met de ziekte van Alzheimer verliezen geleidelijk steeds meer hersenfuncties. Het verlies van functies is zo erg, dat het het werk, andere activiteiten en relaties sterk beïnvloedt.

Waar heb je last van?

De eerste verschijnselen van de ziekte van Alzheimer zijn meestal verlies van het geheugen (vooral het kortetermijngeheugen) en desoriëntatie. Patiënten vergeten bijvoorbeeld dat ze tien minuten geleden een telefoongesprek hebben gevoerd, of dat ze dezelfde vraag dertig minuten geleden ook al hebben gesteld. Later vergeten ze ook dingen die langer geleden zijn gebeurd. Desoriëntatie begint aanvankelijk met de weg kwijt zijn in onbekende omgevingen, maar later tijdens de ziekte kan het ook in bekende omgevingen (zoals thuis) gebeuren dat patiënten verdwalen.  
 
Andere verschijnselen zijn:
 
moeite met planning of organisatie;
moeite met dagelijkse handelingen, zoals koffiezetten, koken of aankleden;
taalstoornissen, zowel het begrip als het vinden van woorden kan gestoord zijn;
verandering van karakter of gedrag. Patiënten kunnen onzeker, onrustig (ook ‘s nachts) of juist initiatiefloos worden;
verminderd vermogen om gezichten of voorwerpen te herkennen.
In de loop van de ziekte ontstaat meestal steeds meer afhankelijkheid van anderen voor de dagelijkse verzorging. Veel patiënten komen uiteindelijk in een verpleeghuis terecht. De gemiddelde ziekteduur is tussen de 8 en 13 jaar.